ROGERS’IN ÖĞRENCİ MERKEZLİ ÖĞRETİM İLKELERİ

– Her birey sürekli değişen yaşantı dünyasının merkezindedir, başkaları bireyin yaşantılarını tamanlamıyla bilemez.
– Birey algıladığı şekilde tepkide bulunur ve her bireyin aynı olayı algılayışı farklı farklı olabilir. Bu nedenle davranışın ve onunla ilgili gerçeklerin dıştan ve nesnel olarak anlamlandırılması mümkün değildir. Birey kendi yaşantılarını yine en iyi o anlamlandırılabilir. Asıl olan onun öznel bakış açısıdır. Bu yaklaşıma fenomenolojik yaklaşım denir.
– Davranışı anlamanın en iyi yolu, bireyin iç referans çerçevesini bilmektir. Yani davranışı anlamak için bireyin çevreyi nasıl görüp algılandığına dikkat etmek gerekir.
– Bireyin çevre ile etkileşimi sonucunda benlik kavramı oluşmaktadır. Benliğin oluşumunda çevrenin etkisi çok önemlidir. Bu nedenle de bireyin çevresinde bulunan diğer bireyler (anne,baba, öğretmen gibi) ona gerçekçi geri bildirimler verip olumlu bir benlik algısı geliştirmesine yardımcı olmaktır.
– Bireyin temel bir amacı vardır ve o amaç kendini gerçekleştirmedir. Kendini gerçekleştirme bireyin kendinde var olan potansiyeli ortaya koyabilmesidir.
– Bireyin benimsediği davranışlarının çoğu benlik algısına uygundur. Yani benlik algısı geliştikten sonra birey benlik algısına uygun davranışlar sergilemktedir.