İslamiyet Öncesi Türk Tarihi Sözlüğü
İslamiyet öncesi Türk tarihi, Türk kültürü hakkında bilinmesi gereken birçok kavram bulunmaktadır. Devlet yönetimiyle ilgili terimler ve anlamları, toplumsal yapıyla ilgili terimler ve anlamları, din ve inanç sistemleriyle ilgili terimler ve anlamları, kültür bilim sanatla ilgili kelimeler ve anlamları sizler için derleyerek ayrı ayrı tüm bölümlerin sonunda paylaşacağız.
Ataman(inanç): tigin eğitmeni
Agıçı: hazinedar
Tutuk: askeri vali
Tamgacı(bitikçi): yazışmalardan sorumlu kişi
Katun: İslamiyet öncesi Türklerde hükümdar eşlerine denir.
Yarlığ: hükümdar emri
Otacı(emci): tabip
Buyruk: bakan
İç Buyruk: saray memuru
İl(el): devlet
Kurultay(kengeş-toy): meclis
Ağılığ(agıçı): hazine görevlisi
Toygun: kurultay üyesi
Tudun: vergi memuru, vali
Kut: Tanrı tarafından Hükümdarlık yetkisi verildiğine inanılması
Apa: sivil yönetici
Aygucı: vezir
Ayuki: hükümet
Balık: şehir
Şad: hanedan üyesi
Noyan: ordu komutanı
Ir: şarkı bestesi
Küg: melodi
Küdüm: bas davul
Yargu: siyasi meselelerle ilgilenen yüksek mahkeme
Çor: Türgiş hükümdarı
Oba: çadır
Obua: zurna
Evdeş: eş
Bedizci: ressam(uygur ressamı)
Törün: düğün yemeği
Oguş: aile
Yumuş(eğne): çeyiz
Ülüş: pay
Börk(tolga): askeri başlık
Bahşi: öğretmen
Kün: halk
Tayanç(kenetçi): danışman
İlteber(erkin): idareci, yüksek devlet memuru
Kurgan: mezar
Yuğ: cenaze töreni
Yuğ aşı: cenaze törenlerinde verilen ziyafet
Umay: tanrıça
Ongun: kutsal sayılan nesne veya olay, totem
Balbal: mezar taşı
Şaman-Kam-Baksı: din adamı
Yada Taşı: kutsal taş
Uçmağ: cennet
Pagoda(Stupa): Uygurlara ait mani tapınakları
Tamu: cehennem
Eşük: kefen
Diğer Tarih konu anlatımlarına buradan erişebilirsiniz.
Eklenme Tarihi: 19 Temmuz 2017
Konu hakkında yorumunuzu yazın